شوق نے تیرے سارے انوکھے۔
تینوں ایتھے کون او روکے۔
اسی تے دتی جان سی بیٹھے۔
لبھے لوک دلاں دے کھوٹے۔
سُکے دل وانگ ہڈاں دے۔
ویکھے نال لہو دے تو کے۔
ملنا دا وعدہ اوہ نہ آیا۔
ویکھیا رات، نہر کنارے کھلوکے۔
حافی چل مسیتی چلیے۔
کی لبا دل نوں دے کہ دھوکے۔
ازقلم حافی
No comments:
Post a Comment